Beraber ha?

Birbirimizi tanımıyorduk öncelerde, varlığından habersiz iki insandık sadece. Sonra bir gün bir müzik çaldı bana ve başımı omzuna koydum, ellerini tuttum ve dinledim. Müzik çok güzeldi evet ama o an, o an kadar güzel bir şey varolmamıştı bu sikik dünya üzerinde. Gel dedim beraber içelim, beraber yiyelim, beraber dinleyelim, beraber gezelim, beraber... O günden beri beraberiz, nefes alışımız bile yan yana. Ben onu dinlerim, o beni. Bugün ne yaptığını dinlerim, dün ne yaptığını ve yarın ne yapacağını. Hangi kente gitmek istediğini sorarım, sonra beraber gideriz. Çocukluğunu anlatır bana, en acıklı anılarını ve beraber ağlarız; beraber dalarız uzaklara. Beraber gideriz o çok güzel yeşillikleri olan şelale dibine ve baraber yüzeriz. Beraber yaşarız belki ha?